365 Dagen Tao

9 - Optimisme

In de winter lijken alle dingen dood of in winterslaap. Er lijkt geen einde te komen aan regen en sneeuw, de nachten zijn lang. Dan breekt op een dag de lucht open en wordt stralend blauw. Het wordt warmer. Er stijgt een nevel op van de aarde, en in de lucht hangt de geur van water, klei en mos. De tuinman is in de weer met nieuwe enten, hoewel het alleen maar kale tikken zijn en een grijze knol. De mensen zijn optimistisch: ze weten dat er een einde zal komen aan de kou.

Als we volwassen zijn, zien we verantwoordelijkheden vaak als iets verschrikkelijks. Waarom zouden we de grond omspitten als het weer zo naar is? We zien handelingen alleen als verplichtingen en we verzetten ons tegen ons lot. Maar werken in harmonie met het juiste tijdstip verschaft vreugde. Het is enorm dankbaar de dingen precies op het juiste moment te doen en vervolgens te zien hoe die inspanningen later vrucht dragen. Er was eens een oude man die na zijn pensionering een boomgaard aanlegde. Iedereen lachte hem uit. Waarom zou je bomen planten? Ze zeiden tegen hem dat hij nooit de bomen volwassen zou zien worden. niet uit het veld geslagen plantte hij evengoed, en hij heeft ze zien bloeien en hun vruchten gegeten. Dat soort optimisme hebben we allemaal nodig. Dat is de onschuld en hoop van de jeugd.